Praesidium

• Senior: Ceno
• Vice-Senior: Bont
• Ab-Actis: Pieka
• Quaestor: Kurk
• Schachtenmeester: Pieka

Schachten

• Drapo
• Fiore
• Hek

De overdracht van Bont naar Ceno

Het is 20 september 2016. We zitten in 't Stiemerke en zijn klaar voor de overdracht van onze lieve Ceno. Hij kreeg speciaal een eigen corona toegewezen. Een stoel en een barkruk als tafel is toch voldoende, niet? Natuurlijk moest ik weeral een deel van de cantus leiden, want de senior en opkomende senior waren hier niet echt meer toe in staat. Wat ik echter vooral aan deze avond zal blijven herinneren, is dat we eindelijk onze bastubist, baritonsaxofonist en toekomstige senior hebben kunnen dopen en ontgroenen, nadat hij al ettelijke jaren meespeelde. Welkom Sjeng! Hij had toen zijn voet geblesseerd en gebruikte de bastuba die we uit het kot meegenomen hadden voor enkele opdrachtjes als kruk. Dat dit scharminkel toch nog een nut kon hebben! Ik was ook wel verbaasd dat hij er toch nog zoveel goede noten uit kon krijgen. De verzoeknummers bleven komen en werden steeds met succes gebracht.

Voetbal in Sint-Truiden

Een tweede hoogtepunt dit jaar was toch wel de Student Night op Stayen in Sint-Truiden. Voor de match STVV tegen KRC Genk had STVV bussen ingelegd voor de studentenverenigingen. Wij moesten voor de match aan de ingang en tijdens in het stadium voor sfeer zorgen. We waren met niet zo veel muzikanten en hadden toen 2 extra muzikanten bijgevraagd zodat we toch 3 trompetten, 2 euphoniums, een sax en een bastuba zouden hebben. We hadden een redelijk strak tijdsschema omdat we natuurlijk ook nog lessen hebben of moesten werken. En dan slaat het noodlot natuurlijk toe. Ceno heeft een ongeval vlak nadat hij vertrokken is. Hij geraakt er onmogelijk nog. Gelukkig hadden we nog die extra euphonium geregeld.
In Sint-Truiden aangekomen stoppen we eerst in een frituur om snel iets te eten. Dan gaan we een uurtje spelen aan de ingang en iedereen is natuurlijk enthousiast! Ook tijdens de match spelen we enkele nummertjes maar hier ging het duidelijk minder goed. We waren al wat moe, kregen terug honger en de sfeer was niet zo goed, aangezien KRC Genk aan het winnen was. We genoten dus eerder van de gratis pintjes en cola's. Om de avond af te sluiten gingen we rond middernacht natuurlijk terug naar de frituur voor een halve haan of een spaghetti. De drukke avond met veel chaos in het begin hebben we toch nog rustig kunnen afsluiten.

Bye Bye Obamabar

We gingen een fakbar organiseren in 't Stiemerke op 22 november. Een thema verzinnen verliep helaas niet zo vlot. We hadden nog wat drank over van het lustrum en die moest op. Uiteindelijk zijn we voor de Bye Bye Obamabar gegaan, aangezien Trump net verkozen was en Obama dus geen president meer zou zijn. Volk was er niet in 't Stiemerke, maar het was zeker een gezellige bende!

De doop

Dan nu eindelijk de doop. We hadden eigenlijk maar één echt nieuw lid dit jaar. Een tenorsaxofoniste uit het orkest van Ceno.
We hadden gelukkig ook nog het koormeisje overtuigd om zich te laten dopen, ook al kon ze niet komen repeteren omdat de repetities bij het koor samenvielen met onze repetities. Hierdoor kwam er al snel de link met Castafiore uit de Kuifjesstrips.
Ook de altsaxofonist die vorig jaar al af en toe eens meespeelde, maar in Achel moest repeteren op dinsdagavond had ik uitgenodigd voor de doopcantus. Van hem had ik daarna niets meer gehoord.
Het thema werd 'kerk'. De twee meisjes kwamen verkleed als misdienaar, Ceno kwam als meneer pastoor en we hadden een paaskaars gezorgd voor op de seniortafel.
Als belangrijkste opdracht was er het biechten, dit was een goede bron om clubnamen mee te verzinnen.

Een uurtje voordat de cantus begon kreeg ik ineens een bericht van onze saxofonist uit Achel. "Zeg, weet je toevallig hoeveel de inkom is voor de cantus?" Ik antwoord op zijn vraag en vraag dan aan hem: "Wil je ook gedoopt worden? Normaal is het de bedoeling dat je dan verkleed komt in het thema 'kerk', maar als dat niet meer lukt is dat geen probleem."
Wonder boven wonder komt hij verkleed als pater naar de cantus en het ziet er zelfs beter uit dan de misdienaars die veel meer tijd hadden om iets te zoeken.

Het was weer een typische gezellige cantus van Ambifaarke en we hebben goed gelachen met de biechten van de aspiranten. De senior werd serieus toegedronken en was het zatst van iedereen. Onze schachten Fiore en Drapo hebben hem toen naar kot geholpen, net na ze gedoopt waren in de tweede tempus.
Het derde deel ging beginnen en er was niet meer zo veel volk in de Stiemer. Prosenior Bont was weer in goede doen en zorgde voor sfeer, het was niet echt meer een cantus maar wel zeker zo plezant. We hadden weer drie nieuwe schachten in ons clubje. Welkom Fiore, Drapo en Hek. Ook hier zit een toekomstige senior bij. Dat is de 2e al op een paar maanden tijd.

Optredens, ribbekes en een BBQ

In het tweede semester ging het er wat rustiger aan toe. We hadden enkele optredens in de kadertent, het EMJ, de regatta, de Ambiorix Awards en de proclamatie van de faculteit wetenschappen. Hier deden we weer wat we graag doen: sfeer maken en mooie muziek brengen. Ook ging voor het eerst de ribbekesavond in Maaseik door bij Bont. Het was lekker, veel, goedkoop en alles werd voor ons gedaan, geen werk meer voor schachten en praesidium. Dit is veel leuker voor iedereen!

In juli organiseerden we ook nog eens een barbecue en cantus bij Ceno in de tuin. Drapo wou nog niet ontgroend worden. Ze wilde niet te zat wou worden aangezien ze de dag erna fit moest zijn. Achteraf gezien had het zeker wel gekund, daar zou ze nog wat spijt van krijgen aangezien ze pas 2 jaar later ontgroend zou worden. We waren niet met heel veel toen dus maakten we er maar een wisselcantus van met als rollen o.a. een senior, prosenior, schacht, schachtenmeester en wat commillitones.

Beiaardcantus Dendermonde

Het absolute hoogtepunt van dit jaar kwam er nog in augustus op de beiaardcantus van Dendermonde. Verschillende modelcantusclubs waren uitgenodigd om te komen cantussen in Dendermonde. We zouden samen met de mobiele beiaard de liedjes begeleiden. Dit was de eerste keer dat we dit samen met een beiaard deden.
Het was de bedoeling dat er niet te veel gedronken werd door de corona, zodat er niet te veel overlast zou zijn. We kwamen rond de middag aan om al wat te repeteren maar waren wat te vroeg. We gingen dus alvast in een cafe enkele Keizer Karels drinken. Ook tijdens de repetitie en de cantus vloeide het bier rijkelijk. Het niet te zat was ons dus niet gelukt, oeps.
We brachten wel het beste van onszelf en kregen vele complimentjes. Dit was zeker voor herhaling vatbaar. Na een lange rit naar huis met ronkende muzikanten op de achterbank passeerden we natuurlijk ook weer De Marmiet, onze stamfrituur.

door Kurk, Honoris Causa